لطفا در ابتدا، خودتان را معرفی کنید و بفرمایید چند سال کانونی بودید و در جام چه سمت‌هایی داشتید.
من شایان رستمی هستم، هماهنگ‌کننده چهل و یکمین دوره جام جان‌باختگان. 29 سال سن دارم و تقریبا حدود 12 سال است که در کانون فعال هستم. در جام به مدت سه سال در قسمت خوابگاه و پس از آن با یک سال وقفه در قسمت انتظامات بودم.
از دیدگاه شما جام چگونه تعریف می‌شود و برگزاری جام از نظر کانونی‌ها چه معنایی دارد؟
جام جان‌باختگان به طور کلی از سه ضلع تشکیل می‌شود که عبارتند از برگزارکنندگان، شرکت‌کنندگان و بازدیدکنندگان. هر زمانی که در یکی از این سه ضلع نقص رخ بدهد، جام دچار مشکل می‌شود و زیبایی جام هم در همین است که یک همازوری و پویایی میان هر سه ضلع ایجاد می‌شود. ما در کانون، جام را به عنوان فرصتی برای گرد هم آمدن زرتشتیان سراسر ایران می‌دانیم تا جامعه به پویایی برسد.
چرا با وجود سختی‌های زیاد برگزاری جام، پا پس نکشیدید و هر سال ادامه می‌دهید؟
من حقیقتا این ویژگی را فقط مختص به کانونی‌ها نمی‌دانم، بلکه در کل جامعه زرتشتی افرادی را داریم که بدون هیچ چشمداشتی فعالیت می‌کنند و همه این‌ها به آن میراثی بر می‌گردد که از گذشتگان به ما رسیده است. هنگامی که به تاریخ نگاه می‌کنیم، می‌بینیم که این دین با چه سختی حفظ شده و به ما رسیده است و این فرهنگ تا به الان به ما رسیده است. از زمانی که کانونی‌های قدیم برگزاری جام را شروع کردند، ما تا امروز حس می‌کنیم همانند گذشتگانمان یک دینی داریم که باید ادا کنیم و تا به امروز هم همین حس ادا کردن آن دین و فداکاری میان اعضای جامعه باعث شده که بسیاری از کارها بدون چشمداشت و با هدف‌های بسیار والاتری انجام شود.
چه تعداد تیم و بازیکن در جام امسال شرکت کردند؟
در جام امسال 536 ورزشکار شرکت کردند. برخی از این ورزشکاران به صورت انفرادی و گروهی دیگر در قالب تیم‌های ورزشی حضور یافتند. تعداد این تیم‌ها در رشته‌های گوناگون، 59 تیم بود.
جام امسال از نظر ساختار برگزاری چه تفاوتی با جام‌های گذشته داشته است؟
امسال جام دگرگونی‌های زیادی داشته است؛ زمین‌ها تغییر کردند، سالن خراشه اضافه شده و ظرفیت سکوها نیز بیشتر از سال گذشته هستند. همین موارد، موجب شده تا مدیریت نظم سکوها و چیدمان بازی‌ها با پیچیدگی‌های بیشتری نسبت به سال‌های گذشته همراه باشد. به همین دلیل، ما آماده‌سازی جام را امسال دو هفته زودتر از سال‌های پیش شروع کردیم تا برای این چالش‌ها آماده شویم.
در برنامه‌ریزی، زمان‌بندی چه چالش‌هایی وجود داشت و چگونه آن‌ها را مدیریت کردید؟
به طور کلی، امسال در این زمینه خیلی چالش داشتیم. به طور خاص، با توجه به اینکه شرکت‌کنندگان برخی رشتهها بسیار بیشتر از سال‌های گذشته بودند و این جمعیت، شامل نونهالانی بود که تبصره شناوری برای آن‌ها تعریف نمی‌شود، جهت جلوگیری از تداخل در بازی‌ها چالش‌های فراوانی در مدیریت تیم‌ها وجود داشت. همکاری برخی از تیم‌ها با ما پایین بود و اسامی دیر اعلام می‌شوند. به همین دلیل، برای کانون ممکن نیست تا برنامه بازی‌ها را با فاصله زمانی بیشتری منتشر کند. برای کانون هدف این است که شرکت‌کنندگان کمترین ناراحتی را داشته باشند و در همین راستا، برنامه باید به گونه‌ای نوشته شود که کمترین میزان تداخل ممکن رخ دهد. مدیریت این مشکل نیز به صورت تعاملی است، ما باید با تیم‌ها برای زمان‌بندی تعامل کنیم و تیم‌ها هم در مقابل باید با ما در فرستادن اسامی در زمان مقرر همکاری کنند. در جام، تمام تلاش ما بر این بود که بازی‌ها سر زمان برنامه‌ریزی شده شروع شوند و برگزارکنندگان برای تحقق این هدف، تمام تلاش خود را کردند، هرچند که در این دو روز گذشته چالش‌هایی هم در این زمینه وجود داشت.
چگونه با اسپانسرها در ارتباط بودید؟ و میزان تمایل آن‌ها برای همکاری با جام را چگونه ارزیابی می‌کنید؟ در زمینه اسپانسرگیری چه میزان پیشرفت در جام امسال حاصل شد؟
نیت بیشتر اسپانسرهای جام، خیراندیشی بوده تا بتوانند از طریق معرفی خود، به جام و کانون کمک کنند. امسال، همانطور که در کانال کانون و دیگر سایت‌های خبری هم قرار دادیم، تعدادی طرح تبلیغاتی تعریف کردیم که در کنار تبلیغات محیطی بتوانند مورد استفاده قرار گیرند. به علاوه، هدف ما این بود که این اسپانسرگیری، به نفع تیم‌ها هم باشد، بدین صورت که اگر تیمی اسپانسر لباس جذب می‌کرد، تا حدود 80 درصد درآمد از آن اسپانسر را به هزینه‌های مربوط به خود آن تیم اختصاص می‌دادیم که رفاه شرکت‌کنندگان هم بیشتر شود. به طور کلی، پیشرفت جام امسال از نظر اسپانسرگیری در محیط جام امسال و مراسم افتتاحیه مشخص بود و قطعا این تبلیغات منجر به حمایت همکیشان از یکدیگر می‌شود.
در راستای اطلاع‌رسانی بازی‌های جام، همکاری رسانه‌های مختلف با شما چگونه بود و رسانه‌های کانون چه نقشی در این موضوع داشتند؟
جا دارد از تمامی خبرگزاری‌های زرتشتی به خصوص برساد، امرداد و همازور تشکر کنیم که با کمیته خبرنگاری جام جان‌باختگان همکاری کردند و تمام خبرها را در سریع‌ترین زمان ممکن پوشش می‌دانند. همچنین امسال تعامل بسیار خوبی در جلسه توجیهی خبرنگاران وجود داشت و امسال تنها 3 خبرنگار در این نشست غایب بودند که آمار بسیار خوبی نسبت به سال‌های گذشته است. قطعا این تعامل، به دلیل تاسیس کمیته خبرنگاری جام در سال 1390 بوده و کمک کرده تا اخبار جام بهتر و مرتبط‌تر منتشر شوند.
از مهم‌ترین کارهای اجرایی کانون در جام امسال، تلاش برای بهبود زمین‌ها، به عنوان مثال چند منظوره کردن زمین والیبال، تعویض چمن‌های زمین فوتبال و آماده‌سازی زمین بسکتبال و سالن خراشه بوده است. کانون دقیقا چه نقشی در این کار داشته و بجز کارهای اجرایی کانون چه اقدامات دیگری در این راستا انجام داده است؟
ما برای ارتقای جام تمام تلاش خود را می‌کنیم اما به دلیل اینکه کانون منبع درآمدی ندارد، این کار را بدون حمایت ارگان‌های دیگر یا خیراندیشان نمی‌توانیم انجام بدهیم. من خودم شخصا در سه جلسه انجمن حضور پیدا کردم و با توجه به اینکه انجمن متولی مارکار تهرانپارس است، با ارائه مستندات از آن‌ها درخواست کردم که خود برای بهبود این زمین‌ها پیش‌قدم شوند. همانطور که در سال‌های پیش وقتی زمین‌ها از خاکی به آسفالت تغییر یافت، شرکت‌کننده‌ها بیشتر شد و از این به بعد هم قطعا با بهبود زمین‌ها به این شکل، شرکت‌کننده‌های جام بیشتر خواهند شد. ما تا کنون، تعداد زیادی معرفی به رده‌های ملی یا استعدادیابی از طریق جام داشتیم. امسال در بازی‌های بسکتبال، ناظر تیم ملی حضور دارد تا بتوان بازیکنان با استعداد را برای استعدادیابی شناسایی کرد و همین موارد، منجر به موافقت انجمن زرتشتیان جهت مشارکت با کانون برای نوسازی زمین‌های مارکار شد. در نهایت کانون برای تکمیل شدن روند بهسازی زمین‌های ورزشی، پس از کسب رضایت انجمن، اقدام به دعوت از خیراندیشان برای ترمیم زمین‌های بسکتبال نمود.
حمایت انجمن‌ها و ارگان‌های دیگر از برگزاری جام جان‌باختگان به چه صورت بوده است؟
امسال تعامل بسیار خوبی میان کانون و تمامی ارگان‌ها جهت برگزاری جام وجود داشت و از این بابت دست تمامی انجمن ها و ارگان های زرتشتی را به گرمی میفشاریم.
اضافه شدن سالن خراشه به جام جان‌باختگان، چه تاثیری روی برگزاری جام داشته است؟
به طور کلی هر تغییری که باعث افزایش سطح کیفی مسابقات شده و از آسیب به ورزشکاران جلوگیری کند، قطعا موجب ارتقای جامعه از نظر ورزشی خواهد شد. وجود امکانات ورزشی بیشتر نظیر این سالن، به حضور بیشتر ورزشکاران در رقابت‌های ورزشی کمک خواهد کرد که پویایی جامعه را به همراه خواهد داشت. در اینجا، به روانشاد بابک خراشه درود می‌فرستیم و از خانواده ایشان جهت برجای گذاشتن چنین بنای ارزشمندی تشکر می‌کنیم.
سخن پایانی؟
در اینجا جا داره به دو نکته ای که در جام بهش رسیدم اشاره کنم.
اولین مورد این است که این جام ورزشی با نام شهدا و‌جان‌باختگان مزین شده است.
شهدایی که برای تحقق آرمان‌های خود جان خود را بر کف دست گذاشته و برای آرمان‌های خود جنگیده و جان خود را در این راه فدا کرده‌اند و چه زیباست که هرسال با برگزاری جام به یاد آن‌ها، هرچه بیشتر به احترام آن آرمان‌ها ، بعضی از شئونات و عرف‌ها و احترام به محیط ورزشی و ورزشکاران فراموش نشود.
دومین مورد را باید اینگونه بیان کرد که ارگان‌هایی مثل کانون دانشجویان زرتشتی، مکان‌هایی برای آموزش نیروهای آینده همین جامعه هستند. کسانی که در این ارگان‌ها تربیت می‌کنیم، در آینده می‌توانند رئیس انجمن‌های زرتشتی یا نماینده مجلس بشوند و قطعا این افراد می‌توانند با تجربه‌ای که در ارگان‌هایی نظیر کانون کسب می‌کنند نقش خود را با خطای کمتری ایفا کنند. چنین ارگان‌هایی، کمترین هزینه و بیشترین سود را برای جامعه زرتشتی خواهند داشت زیرا افراد در کانون، با برگزاری برنامه‌ها، تجربه کسب می‌کنند و با دیگر ارگان‌ها ارتباط می‌گیرند و همین موضوع، به آن‌ها کمک می‌کند تا با ساختار جامعه آشنا شوند و بتوانند برای آینده جامعه مفید باشند. در پایان، از تمامی خیراندیشان کانون تشکر می‌کنم زیرا این ارگان مهم بدون حضور خیراندیشان نمی‌تواند برنامه‌ای برگزار کند و اعتبار ما به حضور خیراندیشان است.
