آیین گشایش سی و نهمین دوره پیکارهای ورزشی جام جانباختگان در روز دوشنبه 31 تیر ماه در همایشگاه فرهنگی-ورزشی مارکار تهرانپارس پذیرای همکیشان بود.
این مراسم با پخش سرود ملی جمهوری اسلامی ایران و خوان اشم وهو آغاز شد. سپس گروه نیایش کانون دانشجویان زرتشتی به اجرای سروده‌هایی از گاهان پرداخت.
مجریان این برنامه، پریسا ماوندادی و افشین اشتری، سخن خود را با ارائه‌ی توضیحاتی درباره‌ی تاریخچه و روند شکل‌گیری جام جانباختگان بدین گونه آغاز کردند:
پیکارهای ورزشی همکیشان برای اولین بار در دبیرستان فیروزبهرام میزبان رشته‌ی فوتبال بود که در آن زمان «جام شهدا» نامیده می‌شد.
با گذشت زمان، جنگ تحمیلی جوانان ایرانی را به مقاومت در برابر بیگانگان واداشت و از این راه بر همت اعضای کانون در برگزاری هر چه باشکوه‌تر این جام ورزشی افزود.
همزمان با
تغییر نام «جام شهدا» به جام جانباختگان تغییرات اساسی در نحوه‌ی اجرا نیز آغاز شد
که از مهم‌ترین تغییرات، انتقال تمامی رشته‌های ورزشی به مجموعه مارکار تهرانپاس
بود. در جهت رفاه حال ورزشکاران رفته رفته امکاناتی چون ایجاد فنس، ساخت زمین‌های
جدید و آسفالت آن‌ها و… به این مجموعه افزوده شد که آرمانِ ایجاد یک مجموعه
ورزشی با کیفیت در سر این جوانان را پرورانید. در ادامه مجریان در بیان نقش افراد
و ارگان‌ها این‌گونه بیان کردند که «اعضای کانون دانشجویان زرتشتی درد و رنج و
اندوه عدم همکاری برخی ارگان‌ها را تراشیدند و جایش شیدایی گذاشتند، که مجموعه
مارکار اکنون پذیرای جامعه گران‌قدر زرتشتی است. چه اگر ساختن سالن ورزشی را هم به
این جوانان سراسر انگیزه می‌سپردند، اکنون پاگذاشتن به یک سالن ورزشی باکیفیت برای
برگزاری پیکارها نه بعید بود و نه دور از ذهن.»
اسفندیار اختیاری، نماینده‌ی ایرانیان زرتشتی در مجلس شورای اسلامی، به هنگام
سخنرانی، در تکمیل صحبت مجریان این‌گونه بیان کرد: «حدود چهار دهه است که جام
برگزار می‌شود. اولین یادواره‌ای که به نام شهدا در همان اوایل جنگ و بعد از
انقلاب برگزار شد، جام جانباختگان است. همان‌طور که اشاره شد از یک مسابقه‌ی ساده
در دبیرستان فیروزبهرام آغاز شد و اکنون این جشنواره‌ی بزرگ فرهنگی-ورزشی به یاد
شهدا برگزار می‌شود. تعداد زیادی از شهدای ما، نه تنها شرکت‌کننده این مسابقات
بودند، بلکه عده قابل توجهی از آن‌ها برگزار‌کننده‌ی این جام نیز بوده‌اند که الان
در بین ما نیستند و هنوز هم به یاد این بزرگ‌مردان و شیرزنان جام برگزار می‌شود. دو
ویژگی بسیار مهم این جام یکی اینکه یادواره‌ای است نه فقط در جامعه‌ی زرتشتی، بلکه
چهار دهه‌ی قبل که این یادواره برگزار شد، هیچ کس به فکر برگزاری یادواره به نام
شهدا نبوده. دوم اینکه از میان آن‌هایی که در آن سالها خودشان جام را برگزار می‌کردند،
بودند بسیاری که احتمال میدادند خود در سالهای آتی شهید راه جنگ شوند و از بین
ما بروند که این گونه نیز شد. نکته‌ی بسیار مهمی که در تمام این جام‌ها سعی شده
رعایت شود و جزو دو اصل اولیه‌ی این جام است، اینکه این جام برگزار می‌شود تا «فرهنگ
پهلوانی» و «اخلاق مداری» را به ورزشکاران و به همه‌ی ما یادآوری کند. یعنی در
جایی داریم جام برگزار می‌کنیم که یادواره‌ی شهدای ماست و ما زرتشتیان افتخار می‌کنیم
که این یادواره را با پهلوانی ایران زمین گره زده‌ایم. باز تکرار می‌کنیم تا فراموش
نکنیم که این جام، جام اخلاق و جام پهلوانی باید باشد و قطعا هست، ازین به بعد هم
خواهد بود. جا دارد تشکر کنیم از کانون دانشجویان زرتشتی که هرروز با مشکلات سخت‌تری
جام را برگزار می‌کند؛ که امسال قطعا مشکلات اقتصادی، مشکلات بسیار سختی بوده که
با وجود آن، این جام را برگزار کردند. تشکر میکنم از ورزشکاران و ورزش‌دوستان و
باشگاه‌داران ما، که لطف کردند تیم‌هایشان را به جام فرستادند تا به آن رونق
ببخشند. سپاس‌گزاری میکنم از کسانی که دهش فرهنگی کردند تا این جام و برنامه‌هایی
که کانون دانشجویان برگزار می‌کند با دهش آن‌ها پررونق‌تر و پررنگ‌تر باشد و حتما
همین‌طور است. همچنین، سپاس‌گزاری میکنم از تک تک شما عزیزان به دلیل حضورتان،
چون بدون شما هیچ جامی معنا ندارد؛ و آرزو میکنم همیشه شاد و تندرست و همیشه
پیروز باشید. ایدون باد.”
افشین نمیرانیان، فرنشین انجمن زرتشتیان تهران، ضمن ذکر اینکه خود را هموندی از کانون می‌نامد، جام را نه تنها یکی از بزرگ‌ترین گردهمایی‌های زرتشتیان تهران به شمار آورد بلکه این برنامه را هم‌چون دیگر برنامه‌های کانون، بستری برای کسب تجربهء جوانان می‌دانست. وی تهران را در مقایسه با دیگر شهر‌های زرتشتی‌نشین بزرگ از نظر زیرساخت‌های ورزشی، فقیرترین دانست و اذعان داشت به همت خیراندیشان می‌توان به بهبود این مسائل امیدوار بود. او بر لزوم حمایت ارگان‌های مختلف از تیم‌ها جهت بهبود زیرساخت اجتماعی ورزشی تاکید ورزید.
آیین گشایش با اجرای گروه موسیقی سنتی که شامل همنوازی دف (مریم میرآبادی)، ویالون (تینا حاجی بابایی)، تار (هادی فدایی) بود، ادامه یافت.
آرین یگانگی، دبیر کانون دانشجویان زرتشتی، با بیان نقش همدلی و همازوری پنجاه ساله‌ی هموندان کانون در برگزاری برنامه‌ها، به دستاوردی دیگر از این همکاری در جام 39 اشاره کرد: به همت و پیگیری این افراد زمین‌های بسکتبال و والیبال آسفالت و آماده سازی شد؛ همچنین رده‌ی فوتسال بانوان به این رده پیکارها اضافه شد. وی برای سال آینده‌ی جام جانباختگان در جهت برگزار نشدن برنامه‌های دیگر، همزمان با این پیکارها ابراز امیدواری کرد. او همچنین افزود: «جام 39 ویژگی دیگری که دارد، همزمان شدن آن با پنجاهمین سالگرد تاسیس کانون دانشجویان زرتشتی است. اکنون پنجاه سال است که کانونی که از دلش جوانان شکل گرفته و با قدرت و با تمام وجود در راستای اهداف خود حرکت کرده و پیشروی و پیشرفت جامعه را خواسته و در این مسیر گام برداشته؛ کانونی که ما او را ساختیم و او ما را. آن را به سرو تشبیه کردهام. سروی همیشه سبز و بلند، سروی پر از عشق و شور، سرشار از انرژی نو. سرو ما پنجاه ساله شده. پنجاه سال همدلی، پنجاه سال همازوری، پنجاه سال کانون دانشجویان زرتشتی»
با اتمام سخنرانی‌ها، نمایشی نمادین که بیانگر سرنوشت خانواده‌ی یک شهید در راه دفاع از وطن بود، به اجرا در آمد. در ادامه رژه‌ای با قاب عکس 17 شهید زرتشتی همزمان با مرور زندگی‌نامه آن‌ها تدارک دیده شده بود. با حمل هجدهمین قاب عکس، یاد تازه درگذشته، روانشاد سرهنگ خلبان کیقباد اردشیری چم گرامی داشته شد. روانشاد اردشیری در زمان جنگ تحمیلی، داوطلبانه در دفاع از وطن در کنار هم‌میهنانش، به ایفای نقش پرداخت. وی بعد از سالها مبارزه با بیماری تومور مغزی سرانجام در آخرین ساعات ششم خرداد 1398 دیده از جهان فروبست.
در این هنگام، زمین فوتبال میزبان رژه‌ی شرکت‌کنندگانی بود که از شهر‌های اصفهان، تهران، شیراز، کرج، کرمان، یزد و اهواز برای حضور در این مراسم آمده بودند. کیارش شهریاری سوگند‌نامه ی این سری پیکارها را بازخوانی کرد. سپس مشعلی از آتش به دست نونهالان و نوجوانان ورزشکار زرتشتی، یاسمن نجمی، کسری سلامتیپور و یسنا بهمردی کلانتری به دور زمین گردانده شد و سرانجام سی و نهمین دوره پیکارهای ورزشی جام جانباختگان توسط یسنا بهمردی برافروخته شد.
